வழக்கம்போல ஆபீஸ்ல உக்காந்து மொபைல் நோண்டிகிட்டிருந்தேன். இன்னும் 3 மாசத்துக்குள்ள பிஸினஸ் எதுவும் டெவலப் ஆகலைன்னா, அப்பா சொன்ன மாதிரி எதாச்சும் கவர்ன்மெண்ட் ஆபீஸ்ல உக்காந்துடலாம்னு முன்னாடியே முடிவு பண்ணி வச்சிருந்தாலும், இப்ப என்னமோ, பெருசா எதோ வேலை வரப்போகுதுன்னு மனசுக்கு தோனுச்சி.
லன்ச்சுக்கு அப்புறம் வித்யாவோட கிராமத்துக்கு போய், அட்ரஸ், பேக்கிரவுண்ட் வெரிஃபை பண்ணிட்டு வரலாம்னு பிளான். சாப்பிட கிளம்பும்போது டீக்கடை பையன் வந்தான்.
"வாங்க மேடம். இதான் ஆபீஸ்"னு சொல்லி யாரையோ உள்ள கூப்பிட்டான்.
கொழு கொழுன்னு பொம்மை மாதிரி ஒருத்தி உள்ள வந்தாள். ஆளு செம வெளுப்பு. கைல கழுத்துல இருந்த வைர நகைகளை பாத்தாலே பெரிய கோடீஸ்வரியாத்தான் இருக்கனும்.
"ஹலோ மேடம், உள்ள வாங்க"
ஆபீஸ ஒருதடவ நோட்டம் விட்டுட்டு, "ஹலோ.. .. விக்ரம்..??"னு இழுத்தாள்.
"யெஸ், ஐயம் விக்ரம். ப்ளீஸ் உட்காருங்க"ன்னு சோஃபாவை காட்டுனேன்.
தகதகனு பட்டுபுடவையில ஒரு பக்கம் முலை புடைச்சிகிட்டிருந்துச்சி. முந்தானை ரைட் சைடுல இருந்தது. ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட்ல, பாதி முலைக்கு மேல பளிச்சின்னு தெரிஞ்சுது. 'ஓரு தடவ ஓத்தாலும் இவளைத்தான் ஓக்கனும்டா விக்ரம்'னு சுன்னி சத்தம் போட்டுச்சி.
"ஆர் யூ டன்?" அலட்சியமா கேட்டாள்.
"எக்ஸ்யூஸ்மி.!"
"எல்லாம் பார்த்தாச்சா"ன்னு சிரிச்சா.
"ஐயம் ஸாரி. நத்திங் பர்பஸ்லி"ன்னு நானும் அலட்சியமா சொன்னேன்.
"நோ நீட் டு ஸாரி. இட்ஸ் நாட் யுவர் ஃபால்ட்"
"யெஸ் மேம். ஹவ் கேன் ஐ ஹெல்ப் யூ"
"ஓக்கே, நான் ஸ்ரைட்டா மேட்டருக்கு வந்துடுறேன். என் பேரு அனுஷ்கா. இண்டஸ்ட்ரியலிஸ்ட் ராமசாமியோட வைஃப்"
0 Comments:
Post a Comment
உங்கள் கருத்துக்களை இங்கே பதிவு செய்யவும். நன்றி!