காம அஸ்திரங்கள்! பாகம்-30

மகாராணியின் பின்புறம் மேலும் மூன்று பெண்கள் உடலில் ஆடையேதுமில்லாமல் நின்றிருந்தார்கள். இவர்களும் ராதையைபோலவே இளங்கன்னிகளாகவே இருந்தார்கள். கருணாகரன் மஞ்சத்தை விட்டு எழுந்து மகாராணியை வணங்கிவிட்டு அவசரமாக தன் இடைக்கச்சையை தேடினான்.

இரும்பினால் செய்ப்பட்ட உலக்கை போல நீண்டுகொண்டிருந்த தோலாயுதத்தை கண்டு அம்பிகாதேவியும் அசந்தே போனாள். நாற்பதாண்டுகளில் இப்படி ஒரு ஆணுறுப்பை அவள் கண்டதேயில்லை. மெல்ல நடந்து செயற்கை தடாகத்தின் அருகிலிருக்கும் மஞ்சத்தில் அமர்ந்தாள். கருணாகரன் இடைக்கச்சையை கட்டிகொண்டு அவளை நோக்கினான். அருகிலிருக்கும் இளம்பெண்களை விட நாற்பதை கடந்த அம்பிகாதேவின் உடலுக்கே அழகும் வணப்பும் அதிகம் என்றே தோன்றியது. இவ்வளவு பெரிய தனங்கள் எப்படி சற்று கூட சரியாமல் குத்திட்டு நிற்கின்றன என்ற ஆரய்ச்சியில் அவன் கண்கள் இறங்கின.

கருணாகரனின் பார்வை தன் கொங்கைகளை துளைப்பதை உணர்ந்த அபிகாதேவிகூட சற்றே நெளிந்தாள். இரண்டு தினங்களாக கட்டி வைத்திருக்கும் காம உணர்ச்சிகள் அவளின் யோணிக்குள் மோகினியாட்டம் ஆடவே “ ம்.. “ என்று மற்ற பெண்களைப் பார்த்து கண்ணசைத்தாள்.

அம்பிகாதேவியின் கண்ணசைவுக்காகவே காத்திருந்த பெண்கள் அனைவரும் கருணாகரனை சூழ்ந்துகொண்டு கிடைத்த இடத்தை தழுவினார்கள். ஒருத்தி அவனை முன்புறமிருந்து தன் கொங்கைகளை உரசினாள். இன்னொருத்தி பின்புறம் நின்று அவனைத் தழுவினாள். வேறொருத்தி அவன் கை ஒன்றை இழுத்து தன் கொங்கை மீது அழுத்த, இன்னுமொருத்தி அவன் கையை தன் யோணியிப்பிளவில் வைத்துக்கொண்டு தொடைகளை இறுக்கி சுகம் கண்டாள்.

ராதை கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை நழுவவிடாமல் மண்டியிட்டு துடித்துக்கொண்டிருக்கும் தண்டினை சுவைக்க ஆரம்பித்தாள். நாற்புறமும் திடீரன்று ஏற்பட்ட கன்னித்தாக்குதலில் கருணாகரன் சற்று நிலை குழைந்தாலும் சில வினாடிகளில் தன்னை சுதாரித்துக்கொண்டான்.

“ வீரரே நால்வரையும் உங்களால் எதிர்கொள்ளமுடியுமா. இதற்கு அத்தனை வீரியம் இருக்கிறதா “ என்றொருத்தி அவன் தண்டினை தட்டினாள். ’இதைச் சுவையுங்கள்’ என்றொருத்தி மாங்கனியை அவன் வாய்க்குள் தினித்தாள். கருணாகரன் அவளை அப்படியே இரண்டு கைகளிலும் ஏந்திகொண்டு மேலே தூக்கினான். கொங்கையை சுவைத்துக்கொண்டே விரலை அவளது யோணிக்குள் நுழைத்தான்.

அவள் நெருப்பிலிட்ட புழுவைப்போல துடித்தாள். ”ஆஆஆஆஅ ம்ம்ம்ம்ம்மாஆஆ .. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஹ்ஹ்ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம்ம்” என்று அவளிட்ட காமக்கூச்சல் மண்டபம் முழுவதும் எதிரொலித்தது. கீழே இரண்டு பெண்கள் தத்தம் யோணியை தடவிக்கொண்டவாறே விதவிதமான காம ஒலிகளுடன் அவன் தண்டினை மாறி மாறிச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

இவற்றையெல்லாம் கண்டுகொண்டிருந்த அம்பிகாதேவி தனது கொங்கைகள் இரண்டையும் மெல்ல தடவியும், காம்புகளை நசுக்கியபடியும் சுகம் அனுபவித்தாள். அவளது யோணிப்பிளவு வெகு வேகமாக கசிந்துகொண்டிருந்தது. கருணாகரன் அம்பிகாதேவியைப் பார்த்தான். கட்டழகு வாலிபர்களை கண்டால் படுக்கையில் புரட்டும் மகாராணிகளைப் பற்றி அவன் அதிகமாகவே கேள்விப்பட்டிருந்தாலும் இப்படி அடுத்தவர்களை அனுபவிக்க விட்டு சுகம் காணும் ஒருத்தியை இன்று நேரில் பார்க்கிறான்.

இந்த நான்கு பெண்களிடமும் தண்டு துவளாமல் தப்பித்தால் மட்டுமே அம்பிகாதேவியின் யோணியில் நுழைய சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் என்பது அவனுக்கு வெட்ட வெளிச்சமாக விளங்கியது. பல நாள் பட்டினி கிடந்த பரதேசிக்கு அறுசுவை உணவு கிடைத்தது போன்று அவனது கோலாயுதத்தை கீழே இரண்டு பெண்களும் மொத்தமாக விழுங்கிவிடும் அளவுக்கு அசுற வேகத்தில் சுவைத்துக்கொண்டிருக்க கருணாகரனின் கட்டுப்பாடுகள் சுக்கு நூறாக உடையும் நிலைக்கு வந்தன.

தன்னிலையை உணர்ந்துகொண்டு அவனும் இன்பநாயகியின் மாளிகையில் கற்றுக்கொண்ட வித்தைகளை கடைபிடிக்க ஆரம்பித்தான். பிட்டத்தை நன்றாக சுருக்கி உணர்ச்சி வேகத்தை கட்டுப்படுத்த அதையும் பின் புறமிருந்து இன்னொருத்தி உடைத்தெறிய ஆரம்பித்தாள். இறுக்கிய பிருஷ்டங்களை இரு கைகளாலும் விரித்து ஆசன வாயிலை விரலால் தடவிக்கொண்டே கால்களுக்கிடையில் புகுந்து விதைக்கொட்டைகளை வருடி நக்கினாள்.

இன்பநாயகியின் மாளிகையில் எத்தனையோ கட்டுப்பாட்டுடன் அனைவரையும் அசர வைத்திருந்தாலும் இங்கேதான் ஆண்மைக்கு சரியான சோதனை என்பது கருணாகரனுக்கு உள்ளங்கை நெல்லிக்கனியாக விளங்கிற்று. கண்களை இறுக மூடியபடி மனக்கண்ணில் சோழநாட்டை நிறுத்திக்கொண்டு முடிந்த வரை பிட்டங்களை சுருக்கினான். அங்கும் அவனுக்கு சோதனை வந்தது. ஆசன புழையை குடைந்து கொண்டிருந்தவளின் மெல்லிய விரல் இவன் சுருக்க சுருக்க ஆசன புழைக்குள் செல்ல ஆரம்பித்தது. அவளும் வெகு லாவகமாக விரலை உள்ளே செலுத்த கருணாகரனின் தண்டு தெறித்துவிடும் நிலைக்கே போய்விட்டது.

அவன் வாழ்நாளில் இந்த அளவுக்கு தண்டு விறைத்ததேயில்லை. கலவியில் கைதேர்ந்த பெண்களைவிட கலவி சுகத்தை அறிந்தும் அனுபவிக்காக பெண்களை சமாளிப்பது கருணாகரனுக்கு பிரம்மபிரயத்தனமாக இருந்தது.

எப்படியும் இவர்களிடம் சிக்கியவன் வெகு விரைவில் உயிர் நீரை வெளியேற்றிவிடுவான் என்று அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையுடன் தொடைகளை இறுக்கி தேன்கூட்டின் விரகத்தை முடிந்தவரை அடக்கிக்கொண்டிருந்த அம்பிகாதேவிக்கு கருணாகரனின் கட்டுப்பாடு ஆச்சரியத்தை தந்தது. இனியும் தாமதிக்க வேண்டாம் என்று நினைத்தவள் ‘ ம் போதும் விலகுங்கள் ‘ என்று ஆணையிட்டாள்.

உச்சமடைந்தும் அடையாமலும் காமத்தவிப்பில் உழன்று கொண்டிருந்த பெண்கள் சட்டென்று அவனை விட்டு விலக, தபித்தது அம்பிகாதேவின் புன்னியம் என்று கருணாகரன் தன்னை சற்றே ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டான்.

” தேவரே, இப்படி வாரும் “ என்றழைத்த மகாராணியின் குரலில் முக்கனிகளையும் மலைத்தேனில் தோய்த்த இனிமை இருந்தது. அவள் இன்னும் சற்று நேரம் இப்படி பேசினால் கூட தான் தன்வசத்தை இழந்துவிட முடியும் என்று கருணாகரனே அஞ்சினான். அவன் உடல் லேசாக வியர்த்து அத்துடன் நான்கு பெண்களும் மாறி மாறி முத்தமிட்ட உமிழ்நீரின் வாடையும் வீசியது.

அம்பிகாதேவி மஞ்சத்தை விட்டெழுந்து தடாகத்தின் ஓரத்தில் நீரில் கால்களை தொங்கவிட்டபடி அமர்ந்தாள். அவளின் இடையில் அணிந்திருந்த ஆடை முழுச் சீலையாக இல்லாமல் அரையடி அகலத்துக்கு துணியைக் கிழித்து நீளவாக்கில் இடை முழுவதும் தோரணமாக தொங்கும்படியாக கட்டப்பட்டிருந்தது. அவள் அமந்ததும் கட்டியிருந்த துணி தோரணங்கள் தொடையின் இருபுறமும் ஒதுங்கிவிட ஒற்றைத் துணி மட்டும் கால்களுக்கு நடுவில் சிக்கி யோணியை மறைத்தது.

கடைந்தெடுத்த சந்தன மரத்தினை போல வழுவழுப்பாக இருந்த தொடைகளுக்கே பரத கண்டத்தை தாரை வார்த்துவிடலாம் என்று எண்ணிக்கொண்டே அவளை நெருங்கினான் கருணாகரன்.

“ முதலில் நீராடும் தேவரே “ என்றதும் இரு பெண்கள் அவனை தடாகத்தில் இறக்கிவிட்டார்கள். மார்பளவு மட்டுமே நீர் இருந்தது. நீரில் பலவகை வாசனை திராவியங்களை கலந்தும், பலவிதமான மலர்களை தூவியும் இருந்ததால் அதன் மனம் நாசியைத் துளைத்தது. சில்லென்ற நீரில் இறங்கியதும் தண்டு ஒரளவுக்கு விறைப்பு குறைய கருணாகரன் சற்றே சமாதானம் அடைந்தான்.

ஆனாலும் இரண்டடி இடைவெளியில் பரத கண்டத்தின் இணையில்லா பேரழகி தன் அங்கங்களை விருந்து வைத்துக்கொண்டிருக்கும்போது இவனால் என்ன செய்யமுடியும். அதற்கு தூபம் போடுவது போல அம்பிகாதேவி விரல் சுண்டி அவனை அருகில் அழைத்தாள். அவளது நீலமணிக் கண்களில் பொங்கி வழியும் காமத்தைக் கண்டு அவன் தண்டு மீண்டும் எழ ஆரம்பிக்க, அருகில் வந்தவனின் தலைமுடியை பிடித்து அவன் பக்கம் மெல்ல குனிந்து அவனது கண்களையும் தனது நீலமணி விழிகளையும் நேருக்கு நேர் உறவாடவிட்டாள். அம்பிகாதேவியின் உஷ்ணக்காற்று கருணாகரனை சுட்டெறித்து இதழ்கள் உலர்ந்துபோயின. அந்த ஒரே பார்வையில் அவன் சோழமண்டலத்தை மறந்தான். கடமையை துறந்தான். ரஞ்சனாவும், காஞ்சனாவும் அவன் இதயத்தில் எரிந்த காமத்தீயில் கருகிப்போனார்கள்.

அம்பிகாதேவி தன் நாவினால் அவனது உலர்ந்து போன உதடுகளை நக்கி ஈரமாக்கினாள். அவனோ சொர்க்கத்தில் மிதக்கும் நிலையிருக்க உதடுகளை பிரித்தான். அவனது தாடையை மேலே உயர்த்தி பிளந்திருந்த வாய்க்குள் துளித் துளியாக உமிழ் நீரை வடித்தாள். அவனது விந்துத்துளிகளை பல வகையான பெண்கள் அமிர்தம் போல பருகிய நிலைபோய், சாளுக்கிய பேரழிகியின் உமிழ்நீரை தேன் துளிகளாக சுவைத்துக் கொண்டிருந்தான் சோழ வீரன்.

அவள் மெல்ல தன் அதரங்களை அவனுடன் இணைத்தாள். இணைந்த மலர்களில் ஒன்றை பற்றி அவன் முரட்டுத்தனமாக சுவைத்துக்கொண்டே அவளின் இரு தொடைகளையும் பற்றி இறுக்கினான். அவளோ நீரில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த தன் பாதங்களை நீட்டி அவனது செங்கோலை தீண்டினாள். முழு நீளத்தில் நெட்டுக்குத்தலாக தடாகத்தையே சூடாக்கிகொண்டிருந்த தண்டினை இரு பாதங்களையும் குவித்து அதனுள் செலுத்தி மேலும் கீழும் அசைத்த வண்ணம் பாதபூஜை செய்தாள்.

இதழளித்த போதையாலும், பாதங்கள் தோலாயுதத்தில் மூட்டிய காம நெருப்பினாலும் உணர்ச்சிகள் கட்டுக்காடங்காமல் போகவே அவன் முதன் முறையாக “ ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் .. ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்”மென்று ஒலியெழுப்பியபடியே வழுவழுத்த பாதங்களுக்கு இடையில் தன் தண்டினை யோணிக்குள் செலுத்துவதை போலவே பாவித்து இடையை முன்னும் பின்னும் அசைத்து புணர ஆரம்பித்தான்.

இதனால் கிளர்ச்சியடைந்த மற்ற பெண்களும் தத்தம் யோணிக்குள் விரல்களை செலுத்தி புணர்ச்சி செய்துகொண்டே வித விதமான காம ஒலிகளை எழுப்பினார்கள். கருணாகரன் பிடித்த இடங்களில் அம்பிகாதேவின் தொடைப்பிரதேசம் கன்றிப்போனது. தன் இதழ்களையும் அவன் தண்டினையும் விடுவித்துக்கொள்ள முலைப்பால் கிடைக்காத குழந்தைபோல கருணாகரன் அவளை ஏக்கத்துடன் பார்த்தான். சாளுக்கிய பேரழகி தன் மேல் கச்சையை நீக்கினாள்.

முத்துக்களை பட்டுக்கயிறுகளால் கோர்த்து இரண்டு வளையங்கள் போன்று செய்து இரு கொங்கைகளையும் அதனூடே செலுத்தி வளையங்களை பினைத்து பின்புறம் கட்டியிருந்தாள். கொங்கைகளுக்கும் முத்தாபரணத்தால் கச்சை செய்ய முடிகிறதே.! இவளின் கொங்கைகள் தளர்ச்சியுறாமல் விறைத்து நிற்கும் அற்புதம் இதுதானோ. இவளிடம் இன்னும் எத்தனை எத்தனை அற்புதங்கள் புதைந்து கிடைக்கின்றனவோ என்று கருணாகரன் திகைத்தான்.

அவள் கால்களை பிரித்து அவனை அதனிடையில் நிறுத்திக்கொண்டு மாங்கனியில் ஒன்றை சுவைக்கத்தந்தாள். இடையில் கையை செலுத்தி இறுக்கிக்கொண்டே கொங்கையின் காம்பினை மெல்ல நாவினால் வருடி நக்கிச் சுவைத்தான். அவன் அதரங்கள் பட்டதும் கொங்கைகள் புடைத்தன. அம்பிகாதேவி இதுவரை அடக்கி வைத்திருந்த காம அரக்கி ருத்ர தாண்டவத்தை தொடங்கிவிட, முழு கொங்கையையும் அவன் வாயில் தினிக்க முற்பட்டாள்.

அவளது தேவையை உணர்ந்த கருணாகரன் மற்றொரு கொங்கையை கசக்கி சாறு பிழிந்துகொண்டே கன்றுகுட்டி பால் குடிப்பது முட்டி முட்டிச் சப்பிச் சுவைத்தான். இடையிடையே காம்பினை பற்களால் கடித்தும்விட அம்பிகாதேவியும் ”தேவா.. ம்ம்ம்ம் கடியடா என் காமுகனே.. ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்’ என்று பிதற்றினாள். அவனது இடையை கால்களால் பிணைத்துக்கொண்டு யோணியை அடிவயிற்றில் அழுத்தினாள்.

அவனும் அந்த பேரழகியின் பொன்னுடலை தன்னிஷ்டம் போல இறுக்கித் தழுவி முரட்டுத்தனமாக பிழிந்தெடுக்க அம்பிகாதேவியின் புழைக்குள் தேனருவி பொங்க ஆரம்பித்தது. அவனை சட்டென்று தள்ளிவிட்டு எழுந்தாள். இடையிலிருந்த ஆடையை நெகிழவிட யோணிப்பிரதேசத்தைக் கண்ட கருணாகரன் வியப்பினால் வாய் பிளந்தான்.

இது நாள் வரை பூடை மண்டிய யோணிகளையே கண்டுவிட்டிருந்த கருணாகரன், சிறு பிசிறு கூட இல்லாமல் சுத்தமாக மயிர் மழிக்கப்படிருந்த அம்பிகாதேவியின் யோணியை கண்டு வியந்ததோடு, யோணியின் இதழ்களை இரு புறமும் பிரித்தபடி அதன் நடுவே அழுந்திக்கொண்டு முன்னும் பின்னும் மேற்புறமாக ஒரு முத்துச்சரம் நீளவாக்கில் செலுத்தப்பட்டு, அவளின் இடையில் கட்டப்பட்டிருந்த முத்துமாலையில் கோவணம் போல பிணைக்கப்பட்டிருந்தது. முத்துச்சரம் மிக இறுக்கமாக இழுத்துப் கட்டப்பட்டிருந்ததால் யோணியின் இரு அதரங்களும் நன்கு புடைத்துக்கொண்டிருந்தன. அதோடு யோணி மொட்டின் மேலே பெரிய முத்தொன்று அழுந்திக்கொண்டிருந்தது.

இந்தப்பூவுலகில் காமத்தை இத்தனை வித்தியாசமான முறைகளில் அனுபவிக்கும் கலை அம்பிகாதேவியை விட யாரிடமும் இருக்க முடியாது என்பதை தெள்ளத்தெளிவாக உணர்ந்தான். இவளை புணர்வதைவிட தனக்கு வேறு எந்த கடமையும் இல்லை என்ற அளவுக்கு கருணாகரன் மதி மயங்கிபோய்விட்டது. அம்பிகாதேவி சென்று மஞ்சத்தில் சொர்க்க வாசலை திறந்தவண்ணம் மலர்ந்து கிடந்தாள். கருணாகரன் ஒரு தாவலில் தடாகத்தை விட்டு வெளியேறினான்.

விரல் அசைவிலேயே அவனை மஞ்சத்தின் கீழே மண்டியிட வைத்தாள். வீராதி வீரர்களையெல்லாம் மண்டியிட வைத்த சோழநாட்டு மாவீரன் தன் பரம எதிரியான சாளுக்கிய மகாராணியின் காலடியில் மண்டியிட்டான். யோணிமொட்டை அழுத்திக்கொண்டிருந்த பெருமுத்தை சற்றே அவள் விலக்கிவிட தீர்த்தம் அருந்தப்போகும் பக்தனைப்போல அரை அங்குலம் புடைத்துக்கொண்டிருந்த மொட்டினை நக்கினான். அம்பிகாதேவின் இன்ப ஒலி அதீதமாக வெளிவந்தது.

அந்த நேரத்தில் மற்ற நான்கு பெண்களும் மகாராணியின் நான்குபுறமும் சென்று இருவர் இரண்டு கைகளையும், மற்ற இருவர் இரண்டு கால்களையும் மஞ்சத்தில் அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டனர். அம்பிகாதேவி இடையைத் தூக்கி அவன் வாயில் இடித்தாள். கருணாகரன் புதை குழி தோண்டுவதைப் போல யோணியின் அதரங்களையும் மன்மத மொடினையும் நாவினாள் வேகமாக துளைத்தான். கை கால்கள் பிடிக்கப்பட்ட நிலையில் அவனின் நாவினால் ஏற்பட்ட காம நமைச்சலால் அவள் அனலிட்ட புழுவாக துடித்தாள்.

கருணாகரனும் எப்படியும் இந்த ஊற்றில் தேன் குடித்துவிடவேண்டும் என்ற நோக்கத்துடன் பிளந்த பலாச்சுளையில் நாவினை வேகமாக சுழற்றினான். அம்பிகாதேவி வெகு வேகமாக உச்சகட்டத்தை எட்டிக்கொண்டிருந்தாள். ஆலிலை வயிறு மேலும் உள்வாங்க, பிருஷ்டங்களை அதிவேகமாக தூக்கி தூக்கி அவன் முகத்தில் இடித்தாள். நீண்ட போராட்டத்துக்குப்பின் வில்லில் ஏற்றிய நானைப்போல அவள் உடல் மேல் நோக்கி வளைந்து மதன ரசம் வெகுவேகமாக பீறிட்டு கருணாகரனின் முகத்தை நனைத்தது.

அம்பிகாதேவி அந்த மண்டபமே அதிரும்படி ‘ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஅ ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்’மென்று கதறியபடியே மீண்டும் உடலை விறைக்கும் போது வாயை முழுவதுமாக திறந்து யோணியைக் கவ்வி உறிந்தான். வழிந்த யோணி ரசம் முழுவதையும் துளி கூட விடாமல் உறிந்து குடித்துவிட்டு யோணியை நக்கி சுத்தப்படுத்தியதும் மெல்ல அடங்கினாள்.