காம அஸ்திரங்கள்! பாகம்-24

அம்பிகாதேவியை மீண்டும் சந்திக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்துவிட்டாலும் அவளை எப்படி நெருங்குவது என்று கருணாகரன் குழம்பினான். அரை நாழிகைக்கு பிறது பணிப்பென் வேறு ஒரு திரையை விலக்கிவிட்டு கையில் பழரசத்துடன் வந்தாள். இது தான் உள் நுழைந்த வழியாக இருக்கவேண்டும். இது போல இந்த அறைக்குள் பல வழிகள் இருக்கலாம் என்று கருணாகரன் இரண்டு வழிகளையும் மனதுக்குள் குறித்துக்கொண்டான்.

“ என்ன பலமான யோசனை. பழரசம் அருந்துங்கள் “ என்றவள் “ பஞ்சனையில் இடை வாள் எதற்கு. அதை கழட்டலாமே “ என்று அவன் பதிலுக்கு கூட காத்திராமல் இடைவாளை கழட்டினாள்.

“ அதை ஏன் கழட்டுகிறாய். நான் புறப்படவேண்டும் “ என்றான்.

” உல்லாசமாக இருக்கத்தானே காஞ்சிக்கு வந்தீர்கள். இங்கே கிடைக்கும் சல்லாபமும் உல்லாசமும் வெளியில் கிடைக்காது தேவரே “ என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் அருகில் அமர்ந்தாள். மகாராணியுடன் சல்லாபம் கிடைக்கும் என்று நினைத்தால் பணிபெண் வந்திருக்கிறாளே என்று அவனுக்கு சற்று ஏமாற்றமாக இருந்தாலும் ஒவ்வொரு படியாகவே தாண்டவேண்டும் போலிருக்கிறது என்று சமாதானம் செய்துகொண்டு “ நீ சொல்வது எனக்கு புரியவில்லை “ என்று கூறினான்.

“ உங்களுக்கு இன்னுமா புரியவில்லை “ என்றவள் அவன் வலது கையை எடுத்து தன் நெற்றியில் வைத்து விரல்களால் முகத்தை உரசிக்கொண்டே கீழிறக்கினாள். கருணாகரன் அவள் உதடுகளை தடவி விரலை வாய்க்குள் விட்டான். தேவயாணி எழுப்பிவிட்டிருந்த தண்டின் வீரியம் பாதிக்குமேல் அப்படியே இருந்ததால் கருணாகரனின் தோலாயும் வினாடிகளில் முழு விறைப்புக்கு போனது. விரலை சூப்பிக்கொண்டே அவனை பார்த்த பார்வையில் காமனின் பிரதிநிதியாக தெரிந்தாள். கருணாகரன் விரலால் அவள் வாயை புணர்ந்தான்.

அவன் மேலாடையை நீக்கிவிட்டு மஞ்சத்தில் கிடத்தினாள். பரந்த மார்பும் அதில் சுருண்டு கிடந்த ரோமங்களும் பணிபெண்ணின் காமவிகரத்தை அதிகமாக்க கச்சையை நீக்கிவிட்டு அவன் மேல் படர்ந்தாள். சரிந்த பெரும் கொங்கைகள் இரண்டும் அவன் மார்பு ரோமங்களில் புரள காமமோகத்தில் முனகிக்கொண்டே அவனின் இடைக்கச்சையையும் கழட்டினாள். அவளே எல்லாம் செய்யட்டும் என்று கருணாகாரன் கொங்கைகளின் ஓரங்களை தடவினான். கோவணத்தையும் விலக்கி தண்டை வெளிச்சத்துக்கு கொண்டுவந்தவள் அதன் நீளத்தையும் தடிமனையும் கண்டு சற்றும் அசராமல் தோலைச் சுருட்டி இறக்கிவிட்டு அடிவாரத்தை அழுத்தி பிடித்து முழு நீளத்தில் நெட்டுக்குத்தலாக நிற்க வைத்துக்கொண்டே அவன் மார்க்காப்புகளை நக்கினாள்.

“ பெண்ணே! உனக்கு காம பாடங்கள் நன்றாக தெரியும் போலிருக்கிறதே. உனது பெயர் என்னவோ.! “ இடுப்புச்சதையை அழுத்திக்கொண்டே கேட்டான் கருணாகரன். இந்த நிலையில் சம்பாஷனையை ஆரம்பித்தவனைக் கண்டு அவள் சற்று அசந்துபோனாள்.

“ என்பெயர் வாசுகி. எனது காமபாடத்துக்கு உம்மால் ஈடுகொடுக்க முடியுமா தேவரே. “ என்றவள் அவன் அக்குள் பிரதேசத்தில் விரலை நுழைத்தாள். கருணாகரன் சிரித்தான்.

“ இன்பம் சுகிக்கத்தான் நான் இங்கே வந்தேனே தவிர போட்டியிட அல்ல வாசுகி. இருப்பினும் அப்படி என்னதான் உன்னிடம் இருக்கிறதென்று நானும் பார்க்கிறேன் “ என்றவன் அவள் கொங்கையை பற்றி ஒரு முறை அழுத்திப் பிசைந்தான்.

“ ஆஹ்ஹ் .. அம்மா.. என்ன ஒரு முரட்டுத்தனம். “ என்று முனகியவள் “ ம்ம்ம் மீண்டும் முயற்சிக்கலாம் “ என்று அவனின் முரட்டுத்தனத்தை விரும்புவதை சொல்லாமல் சொன்னாள். கருணாகரன் மீண்டும் அழுத்த அவன் தண்டின் தோலில்லா மொட்டுப் பகுதியை பிடித்து மெல்ல வருடினாள்.

“ ஆஹ்ஹ் “ என்று முனகினான் கருணாகரன். அந்த முனகலில் விளைவு அவள் கொங்கையில் ஒன்றினை கன்றிப்போகும் அளவுக்கு அழுத்தி பிசைந்தான்.

இவனது உயிர் நீரை உடனே வெளியேற்ற வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் மொட்டின் அடியில் உணர்ச்சி நாளத்தை கட்டை விரலால் அழுத்தி நெருட ஆரம்பித்தாள். அவள் நெருட நெருட தண்டின் வீர்யம் அதிகமாகி மேலும் வளர்ந்தது. அவளின் இடைச்சீலையை கருணாகரன் களைந்து முழு நிர்வாணமாக்கினான்.

பின் புறம் எழுந்திருந்த பருத்த புட்டங்களை பிசைந்து அதன் இடைவெளியில் விரலை செலுத்த மயிர் மண்டிய யோணியை அவனின் தொடையில் அழுத்தி தேய்த்துக்கொண்டே தண்டை வேகமாக குலுக்கினாள். விரலில் பல வித்தைகளை இவள் வைத்திருக்கிறாள் என்றுணர்ந்த கருணாகரன் பின்புறமாக யோணிக்குள் விரலை செலுத்தி தனக்கும் வித்தை தெரியும் என்பதைக் காட்டினான்.

” ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்  ம்ம்ம்ம்ம் “ என்று முனகிக்கொண்டே யோணியை தொடையில் நன்றாக அழுத்தி தேய்த்தாள். யோணிப்பிளவு அதீத உஷ்ணமாக இருந்தது. காலையிலிருந்தே தண்டுக்கு போஜனம் கிடைக்காததால் விரைவாக இவளை புணரவேண்டும் என்று எண்ணி “ வாசுகி .. வா “ என்று அவளை மஞ்சத்தில் உருட்ட முயன்றான்.

“ என்ன அவசரம் தேவரே. என் வாய் மதுனத்துக்கு மன்னர் மன்னர்களே ஏங்குகிறார்கள். உமக்கு வேண்டாமா! “ என்றவள் மஞ்சத்திலிருந்து கீழிறங்கி அவன் கால்களிரண்டையும் நன்றாக விரித்துவைத்தாள். அவனின் தண்டாயுதம் முழு விறைப்பில் அடிவயிற்றில் ஒட்டிக்கிடந்தது. விதைப்பைகளை மெல்ல வருடிக்கொண்டே தோலை கீழிறக்கி தண்டை வயிற்றோடு அழுத்திப்பிடித்தாள். மொட்டின் நுனியில் முன்நீர் சுரந்து முத்தாக கோர்த்து நின்றது. நாவினால் அதை நக்கியவள் புடைத்திருந்த உணர்ச்சி நாளத்தில் நாவினை அழுத்தி நக்கினாள்.

அவனின் ஆண்மை நரம்புகள் வெடித்து விடுவது போல மேலும் புடைத்தன. மொட்டின் அடிப்பகுதியையே விடாமல் வேகமாக நக்க நக்க இவள் இப்படியே செய்துகொண்டிருந்தால் விரைவில் விந்து வெளியேறலாம் என்று கருணாகரன் நினைத்தான். மொட்டினை வாய்க்குள் விட்டு உறிந்தாள். அடியை குலுக்கிக்கொண்டே வேகமாக சப்பினாள். அவளின் குறியெல்லாம் அவன் மொட்டிலும் உணர்ச்சி நாளத்திலுமே இருந்தது. கருணாகரன் உஷாரானான். இவள் ஏதோ திட்டம் போட்டு வேலை செய்வதாக நினைத்தவன் உணர்ச்சிகளை வெகுவாக கட்டுப்படுத்த ஆரம்பித்தான். அரை நாழிகைக்கு மேல் வாய் வலிக்க சப்பியும் அவன் அசையாமல் கிடக்க அடுத்த கட்டத்துக்கு தாவினாள் வாசுகி.

“ என்ன தேவரே, என் வாய்மதுனம் எப்படி இருக்கிறது “ என்றாள்.

“ ம்ம்ம் இதுவரை இப்படி ஒரு சுகத்தை அனுபவித்ததேயில்லை பெண்ணே. ஏன் நிறுத்திவிட்டாய் .. ம்ம்ம் “ என்று இடுப்பை உயர்த்தினான்.

வாசுகி வாயை முழுவதும் திறந்து தண்டை உள் வாங்கினாள். எச்சில் வழிய வழிய அடித்தொண்டை வரை தண்டை விட்டு முன்பை விட வேகமாக சப்பினாள். கருணாகரனும் விடாமல் இடையைத்தூக்கி அவள் வாயில் இடித்தான். சட்டென்று கோலாயுதத்தை தொண்டைக்குழியில் அழுத்திக்கொண்டு அசையாமல் இருந்தால். அவள் உள் பக்கம் எச்சிலை விழுங்க விழுங்க தொண்டைக்குழி லிங்கமொட்டை சப்பி உறிந்தது. கருணாகரன் “ ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ் ம்ம்ம்ம் “ என்று முனகினான்.

வாயை எடுத்துவிட்டு கொஞ்சம் மூச்சு விட்டவள் மீண்டும் அதே வேலையைச் செய்தாள். எப்படியும் இம்முறை இவன் கக்கிவிடுவான் என்ற அவளின் எண்ணத்தை ஐந்தாம் முறையும் கருணாகரன் பொய்யாக்கிவிட வாசுகி பிரம்மித்தாள். இப்படி ஒரு ஆண்மைகொண்டவனை முதல் முதலாக சந்திக்கிறோம் என்ற எண்ணம் அவளின் யோணிக்குள் காமநெருப்பை கக்கவைத்தது.

” உனது ஆராய்ச்சி போதும் வாசுகி. வா “ என்று அவளை ஒரே இழுப்பாக இழுத்து மஞ்சத்தில் விழவைத்தான். வாசிகி அவனை இறுக கட்டிக்கொண்டு கொங்கைகளை அழுத்தினாள். இரண்டு மலர்க்குன்றுகளையும் மாறி மாறி சுவைத்தவன் யோணிக்குள் விரலை செலுத்தி உள்மொட்டை தடவ “ ம்ம்ம்ம்ம்மாஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ “ என்று கூச்சலிட்டாள்.

அவள் காலிரண்டையும் விரித்து வயிற்றுப்பக்கம் மடக்கி மண்டியிட்டு அவளின் புட்டங்களை தொடையில் தாங்கியபடி இடுப்பை மேலே தூக்கினான். அவளும் அவனின் செயலுக்கேற்ப வளைந்து இரு கால்களையும் கையால் பிடித்துக்கொண்டு யோணியை விரித்துக்காட்டினாள். மயிர்க்காட்டினை பிரித்து யோணியை பிளந்து நாக்கை யோணிக்குள் விட்டான். அவள் யோணியில் பெரும் அனல் வீசியது. சொரசொரப்பான நாக்கு பட்டது, வாசுகி துடித்துப்போனாள்.

“ ஆஹ்ஹ்ஹ் .. ம்ம்ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ் .,. ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹா “ என்று வேகமாகவே முனகினாள். அவன் நாவினால் யோணியை ஆழமாக தூர் வாரிவிட்டு விரலை உள்ளே செலுத்தி மொட்டினை வேகமாக நக்க ஆரம்பிக்க அதற்கு மேல் தாக்குப்பிடிக்க முடியாமல் ” ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ “ என்ற கூச்சலுடன் மதனநீரை வேகமாக அவன் வாயில் பீச்சி அடித்தாள்.

அவன் மீசையெல்லாம் மதன நீரால் நனைந்துபோனது. அவளின் அக்குளுக்கு கீழே கைகளை விட்டு தோள்களை இறுக்கிப்பிடித்துக்கொண்டு தண்டை புழைக்குள் விட்டான். வாசுகியின் ஆழமான யோணி முழுவதையும் உள்ளே வாங்கிக்கொள்ள இடுப்பைத்தூக்கி முரட்டுத்தனமாக இடித்தான். பெரும் தண்டுகளிடம் இடி வாங்கவே வாசுகி ஜென்மம் எடுத்திருக்க வேண்டும். இவனின் ஆழமான புணர்ச்சியை அசராமல் உள்ளே வாங்கினாள். ஊற்றெடுத்த யோணிக்குள் ஒவ்வொரு இடிக்கும் ’சளக் சளக்’கென்ற சப்தம் அந்த அறைமுழுவதும் கேட்டது. அத்தோடு சேர்ந்து வாசுகியின் காமக் கூச்சலும் ரம்மியமாக இருக்க அரண்மனைப் பெண்களை புணர்வது எத்தனை சுகமென்று எண்ணிகொண்டே கருணாகரன் நிறுத்தாமல் புணர்ந்தான்.

இவனின் இறுக்கத்தில் மூச்சு முட்டினாலும் அதையெல்லாம் பொருட்படுத்தாமல் “ ம்ம்ம் ம்ம்ம் இன்னும் நன்றாக செய்யுங்கள் .. ஆஹ்ஹ் .. தேவரே .. ஆஹ்ஹ் அம்மா .. ம்ம்ம்ம் “ என்று பெரும் கூச்சலிட்டாள். பிறகு அவனை கீழே படுக்க வைத்து இவள் மேலேறினாள். யோணிக்கு ஓய்வுதரும் எண்ணத்தில் மதனசுரப்பில் நனைந்துபோயிருந்த தண்டினை சிறிது நேரம் சப்பிச் சுவைத்துவிட்டு பின்னர் புழைக்குள் விட்டு இவள் புணர ஆரம்பித்தாள். தண்டை முழுவதும் யோணிக்குள் விட்டு அப்படியே அமர்ந்தவள் மெல்ல இடுப்பை மட்டு அசைத்து ஆழத்தில் புதைந்திருக்கும் தண்டினை கருப்புச்சாறு பிழிவது போல உள்புறமாக பிழிந்தாள்.

இது போன்ற வித்தையை இன்ப நாயகியின் மாளிகையில் கூட அனுபவிக்காத கருணாகரன் காஞ்சியின் அரண்மனையில் இன்னும் என்னென்ன காம களிகள் நடக்குமோ என்று வியந்துகொண்டே புட்டத்தை தூக்கி இடித்தான். அவன் இடித்த இடியில் வாசுகி இரண்டாம் முறையாக மதனநீரைச் சுரந்து உச்சமடைந்தாலும் அசராமால் புணர்ச்சியை செய்த்துகொண்டிருந்தாள். இடையை தூக்கி யோணிக்கும் தண்டுக்கும் இடையே நல்ல இடைவெளி விட்டவள் அப்படியே அசையாமல் இருக்க கருணாகரன் புட்டத்தை தூக்கி படுவேகமாக புணர்ந்தான். யோணிக்குள் தண்டு போய்விட்டு வருவதை பார்த்துக்கொண்டே இடிக்க இடிக்க கருணாகரனுக்கு வியர்த்து கொட்ட ஆரம்பித்தது. இது வரை புணர்ந்த பெண்கள் யாவரும் கடைசிவரை தாக்குப்பிடிக்க முடியாமல் நிறுத்தவே சொல்லியிருக்கிறார்கள். ஆனால் இவளால் மட்டும் எப்படி முடிக்கிறது என்று ஆச்சரியமாக இருந்தது. ஒன்றரை நாழிகைக்கு மேல் புணர்ந்த பின்னர் கருணாகரன் தண்டை உருவினான்.

“ வாசுகி, வாய் மதுனம் செய் “ என்றதும் இவன் விந்தினை அருந்த பெரும் பாக்கியம் செய்திருக்க வேண்டும் என்று வாசுகி தண்டை சுவைத்து விந்தை வாங்கி விழுங்கினாள். கருணாகரன் உடல் முழுவதும் வியர்வை ஆறாய் வழிந்தோடியாது. அவளுக்கும் அதே நிலைதான் என்றாலும் “ தேவரே, சற்று ஓய்வெடுங்கள் “ என்று சொல்லிவிட்டு ஆடைகளை அணியாமல் மேலே போர்த்திக்கொண்டு போய்விட்டாள். கருணாகரன் கண்களை மூடியபடியே கிடந்தான்.

திரையை விலக்கிவிட்டு சென்ற வாசுகி தலை வணங்கினாள். திரைக்கு அந்தப்பக்கம் திவானில் சாய்ந்தபடியே சாளுக்கிய மகாராணி அம்பிகாதேவி படுத்துகிடக்க இடைக்கு கீழே ஆடையை விலக்கிவிட்டு இரண்டு நிர்வாண பெண்கள் யோணியை தடவி நக்கிக்கொண்டிருந்தார்கள். வாசுகி வந்ததும் சத்தமில்லாமல் அனைவரும் அங்கிருந்து சென்றுவிட அம்பிகாதேவியின் பின்னால் வாசுகி நடந்தாள்.

“ மகாராணி, இது வரை கண்டதிலேயே இவன் தான் தங்களுக்கு மிக மிக பொருத்தமானவன். அம்மாடி. என்ன ஒரு ஆண்மை “ என்று வாசுகி அங்காலாய்த்தாள்.

“ ம்ம்.. கண்டேன்.. சரி, இவனை வழக்கமான அறையில் தங்க வைத்துவிடு. நாளை பகலில் சந்திக்கலாம் “ என்று சொல்லிவிட்டு ராணி சயண அறைக்குள் சென்றுவிட வாசுகி குளியல் அறைக்கு போய் ஸ்னானம் செய்துவிட்டு மீண்டு கருணாகரனை சந்திக்கச் சென்றாள். அடுத்த ஒரு நாழிகைகயில் கருணாகரன் பல கட்டுகளை தாண்டி அழைத்துச்செல்லப்பட்டு ஒரு விசாலமான அறைக்குள் விடப்பட்டான்.

“ தேவரே, இனி இதுதான் உங்கள் தங்குமிடம். இப்பூவுலகில் நீர் மிகவும் அதிர்ஷ்ட செய்திருக்க வேண்டும். மகாராணியின் பார்வை உங்கள் மீது விழுந்திருக்கிறது. நாளை நீர் மகாராணியை சந்திப்பீர். அதுவரை இங்கே சகல சவுகரியங்களும் கிடைக்கும். “ என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டாள். அவள் சென்றதும் இரு பெண்கள் வந்து அரண்மனையின் அறுசுவை அமுது படைத்தார்கள். புத்தாடைகளும் வழங்கப்பட்டன. தான் காஞ்சிக்குள் வந்த நோக்கம் நிறைவேறும் நாள் வந்துவிட்டதை எண்ணி கருணாகாரன் மகிழ்ச்சியில் திளைத்தான்.

மாலை வெயில் சாய்ந்துகொண்டிருக்கும்போது அறையை விட்டு வெளியே வந்தான். நீண்ட தாழாவாரம் இருபுறமும் சுமார் இருபதடிக்கு சென்று இரு முனைகளிலும் சாரளத்தோடு நின்றுபோனது. அங்கிருந்து வெளியேற வேறு வழிகள் ஏதும் காணாத்தால் இந்த சுவற்றில் ஏதேனும் ரகசிய வழியிருக்கலாம் என்று ஆராய்ச்சியை தொடங்கினான். ஓரிடத்துல் சுவரில் ஒற்றைக்கல் மட்டும் பெரிதாக இருந்தது, அதன் இடைவெளிகளில் சுண்ணாம்பு பூச்சி ஏதும் இல்லாததால் இதுதான் வழியாக இருக்கவேண்டும் என்று நினைத்தவன் அதை திறக்கும் விசை ஏதும் இருக்கிறதாவென ஆராய்ந்தான். அப்படி ஏதும் இருப்பதற்கான அறிகுறியே இல்லை.

கல்லை நகர்த்த வெளிப்பக்கம் மட்டுமே விசை இருக்கவேண்டும். உல்லாசமாக இருக்கும் இந்த அறைக்குள் தான் சிறை வைக்கப்பட்டிருப்பது கருணாகரனுக்கு புரிந்தஹ்டு, இப்படி ஓரிடத்தில் இருந்தால் எதையும் கண்டறிவது சிரமம் என்று உணர்ந்திருந்தாலும் ஏதேனும் வழி கிடைக்கும் என்று உறுதியாக நம்பியவன் சாரளத்தின் வழியே வெளியே நோட்டம் விட்டான். அந்த அறை முதல் தளத்தில் இருந்தது. சாரளத்துக்கு வெளியே அரண்மனை நந்தவனமும் தூரத்தில் பொன்னேரியும் இருந்தன. நெடு நேரம் அங்கேயே நின்று எதையோ ஆரய்ந்தவன் மீண்டும் மஞ்சத்தில் வந்து படுத்துக்கொண்டான்.

இரவு சாயும் நேரத்தில் “ என்ன தேவரே, அரண்மனை வாசம் எப்படி இருக்கிறது “ என்று கேட்டுக்கொண்டே தேவயாணி வந்தாள்.

“ வா தேவயாணி. உன்னைக் காணாமல் தவித்துவிட்டேன் “ என்றவன் எழுந்து சென்று அவளை இறுக அனைத்தான்.

“ ஏன் பொய் சொல்கிறீர்கள். இங்கே வந்த பிறகு என் நினைப்பு ஏன் வரப்போகிறது “ என்று சொல்லிக்கொண்டே தோலாயுதத்தை வெளியே எடுத்து தடவினாள்.

“ என்ன இருந்தாலும் உன்னை போல வருமா. உன்னால் தானே எனக்கு இதெல்லாம் கிடைத்தது “ என்று அவள் ஆடைகளை ஒவ்வொன்றாக களைந்துவிட்டு இருவரும் ஆடையில்லாமல் மஞ்சத்தில் உருண்டார்கள். தேவயாணியிடம் அதீதமான வெறியிருந்தது. கருணாகரன் அவளுக்கு வேண்டியதை குறைவில்லாமல் கொடுக்க நீண்ட புணர்ச்சிக்கு பின் இருவரும் ஆசுவாசமானார்கள்.

“ தேவயாணி, நான் வெளியே செல்ல ஏதேனும் வழி இருக்கிறதா. இங்கு கதவு ஏதும் காணவில்லையே “ என்றான்.

அவன் கொடுத்த காம போதையின் மயக்கத்தில் கிடந்த தேவயாணி “ இல்லை தேவரே, இங்கிருந்து வெளியேற ராணியின் உத்தரவில்லாமல் முடியாது. இதற்கான கதவை வெளியிருந்துதான் திறக்கமுடியும். அங்கே ஒரு மண்டபம் இருக்கிறது. அதை தாண்டினால் ராணியின் சயன அறை. அதையும் தாண்டித்தான் வெளியே போகமுடியும். மண்டபத்திலும் ராணியின் சயன அறையிலும் கடும் காவல் இருக்கும். மகாராணிக்கு தெரியாமல் துரும்பு கூட இங்கிருந்து வெளியேற முடியாது “ என்று நீண்ட பெருமூச்சுடன் சொல்லி முடித்தாள்.

கருணாகரன் அவளின் மன்மத மொட்டினை மெல்ல உருட்டி இரு புறமும் வருடிக்கொண்டே “ உன்னால் கூட என்னை வெளியே அழைத்துச் செல்ல முடியாதா “ என்று கேட்டான். தேவயாணியின் உணர்ச்சிகள் மீண்டும் அதிகாமக “ ஆஹ்ஹ்ஹ் . ம்ம்ம் “ என்று முனகினாள். கருணாகரன் விரலை யோணிக்குள் செலுத்தினான்.

“ இப்போது ஏன் வெளியே போகவேண்டும். இங்கே என்ன குறை “ என்றாள் முனகலுடன். கருணாகரனின் விரல் உள் மொட்டைத் தொட்டு லேசாக வருட “ ஆஹ்ஹ்ஹ் .. ம்ம்ம்ம்ம் “ என்று துடிக்க விரலை அசைக்காமலிருந்தான்.

“ ம்ம்ம் தேவரே .. செய்யுங்கள்…. செய்யுங்கள் “ என்று யோணியை அசைத்தாள்.

“ இங்கே ஒரு குறையும் இல்லை தேவயாணி. சற்று உலாவிவிட்டு வரலாம் என்றுதான் கேட்கிறேன் “ என்றவன் மீண்டும் உள் மொட்டை சுரண்டினான். அவளின் கொங்கைக் காம்புகள் இரண்டும் விடைத்துக்கொண்டு வலியெடுக்க ஆரம்பித்தன. கொங்கையை அவன் வாயில் அழுத்தினாள். மெல்ல சப்பிக்கொண்டே “ சொல் தேவயாணி “ என்று இவனும் முனகினான்.

“ ம்ம்ம் ஒரே ஒரு வழிதான் இருக்கிறது. வெளியே இருக்கும் சாரளத்தில் ஏறி இடது பக்கம் இறங்கினால் அங்கே படிக்கட்டுகள் இருக்கின்றன. அதன் வழியே கீழே சென்றாலும் நந்தவனத்துக்குத்தான் போகும். ஆனால் அது மகாராணியும், இளவரசியும் பயன்படுத்தும் நந்தவனப்பகுதி. காவலர் யாரேனும் பார்த்துவிட்டால் எந்த கேள்வியும் கேட்காமல் தலையை அங்கேயே சீவிவிட உத்தரவிருக்கிறது. ம்ம் ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்  ம்ம்ம்ம் .. ம்ம்ம் நன்றாக சப்புங்கள்.. அதனால் இங்கிருந்து வெளியே செல்லும் எண்ணத்தை விட்டுவிடுங்கள். ” என்று முனகலுக்கிடையே முனகலாகச் சொன்னாள்.

அதற்குள் வெளியே இருட்டிவிட்டதால் ” தேவரே, நான் செல்கிறேன். வந்து நெடு நேரமாகிவிட்டது. நாளை முதல் உங்களை இங்கே சந்திக்க முடியாது. நாளை பகல் பொழுதில் அம்பிகாதேவின் அழகு முழுவதையும் நன்றாக அனுபவிக்கலாம். “ என்று சொல்லிவிட்டு போய்விட்டாள்.

இன்ப நாயகி சொன்னது போல காம வெறிகொண்ட பெண்கள் காம போதையில் நிறைய உளறுவார்கள் என்தற்கு தேவயாணியே முதல் அத்தாட்சி என்பதை கருணாகரன் கண்கூடாக கண்டான். இன்றிரவு நந்தவனத்தை ஆராயலாம் என்று முடிவு செய்துகொண்டு மீண்டும் சாரளத்துக்குச் சென்று நெடுனேரம் அங்கேயே நின்றுகொண்டிருந்தான். இரவு உணவை இரு பெண்கள் கொண்டு வந்தனர்.

கதவு திறக்கப்படும்போது இவன் சாரளத்தில் நின்றுகொண்டிருந்ததால் அங்கே இனி நிற்கவேண்டாம் என்று எச்சரித்துவிட்டுச் சென்றனர். இரண்டாம் ஜாமம் முடிந்ததும் கருணாகரன் குறுவாளை மட்டும் இடையில் செருகிக்கொண்டு வெளிச்சாரளத்துக்குச் சென்றான்.

நிலவு வெளிச்சம் சாரளத்தின் மீது நன்றாக விழுந்ததால் வேகமாக சாரளத்தில் ஏறி மறுபக்கம் இறங்கினான். சற்று பிடி தளர்ந்தாலும் இருபதடிக்கு கீழே விழவேண்டியிருக்கும். மெல்ல மெல்ல நடந்து படிகளைத் தொட்டான். மதில் சுவரில் தீப்பந்தம் சுமந்த காவலர்கள் இந்த பக்கம் நடந்து வருவதைக்கண்டு வேகமாக படியில் இறங்கி நந்தவனத்துக்குள் புகுந்தான்.

காவலர் கடந்து போனதும் மரக்கூட்டங்களின் மறைவில் மெல்ல நடந்தான். சற்று தூரம் சென்றதும் சிறிய குளம் தென்பட்டது. அதன் கரையில் யாரோ அமர்ந்திருப்பது மங்கிய வெளிச்சத்தில் தெரிய மெல்ல அந்த உருவத்தை நோக்கி நடந்தான்.